ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ

Στη σελίδα αυτή δημοσιεύουμε ενδιαφέροντα άρθρα, σχόλια, απόψεις, βίντεο και φωτογραφίες από τον τύπο, το internet και άλλα ΜΜΕ, σχετικά με το αντικείμενο της επιτροπής. Τα κείμενα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις της επιτροπής, κρίθηκαν όμως ενδιαφέροντα για συζήτηση.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

H λίστα μέτρων της Ελλάδας στην Ευρωομάδα - το email Βαρουφάκη

To πλήρες κείμενο της ελληνικής πρότασης, όπως δόθηκε στη δημοσιότητα:
«Αγαπητέ πρόεδρε του Eurogroup, στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015, η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να υποβάλει στα θεσμικά όργανα, μέχρι τη Δευτέρα 23η Φεβρουαρίου 2015, ένα πρώτο πλήρη κατάλογο των μεταρρυθμιστικών μέτρων που σχεδιάζει, ώστε να προσδιοριστεί και να συμφωνηθεί περαιτέρω έως το τέλος Απριλίου 2015.
Εκτός από την κωδικοποίηση του μεταρρυθμιστικού της προγράμματος, και σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο κοινοβούλιο, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε επίσης να εργασθεί σε στενή συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τα θεσμικά όργανα, καθώς και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ώστε να αναληφθούν δράσεις που θα ενισχύουν της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, την εξασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης.
Ο πρώτος πλήρης κατάλογος των μεταρρυθμίσεων ακολουθεί παρακάτω, όπως προτείνεται από την ελληνική κυβέρνηση. Είναι πρόθεσή μας να τον εφαρμόσουμε αντλώντας παράλληλα τεχνική βοήθεια και χρηματοδότηση από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία.
Ειλικρινώς,
Γιάνης Βαρουφάκης
Υπουργός Οικονομικών
Ελληνική Δημοκρατία»

1. Δημοσιονομικές διαρθρωτικές πολιτικές

Στις φορολογικές πολιτικές – Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
·       Να μεταρρυθμίσει το καθεστώς του ΦΠΑ, ως προς τη διοίκηση και την επιβολή του φόρου.  Θα καταβληθούν στιβαρές προσπάθειες για τη βελτίωση της συλλογής και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής κάνοντας πλήρη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική για τον ΦΠΑ θα πρέπει να εξορθολογιστεί και οι συντελεστές θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν με τρόπο που μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων.
·         Τροποποίηση της φορολογίας των συλλογικών επενδύσεων και του καθεστώτος των δαπανών του φόρου εισοδήματος οι οποίες θα ενσωματωθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
·   Διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής και «διάλυση» (disbanding) της φορολογικής ασυλίας.
·    Εκσυγχρονισμό του κώδικα φορολογίας εισοδήματος και εξάλειψη από αυτόν των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα  ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης.
·         Αποφασιστική επιβολή και βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τις ενδοομιλικές συναλλαγές (transfer pricing).
·         Θα εργασθούμε για τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας στο σκέλος της φορολογικής συμμόρφωσης ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας, και ειδικά τα εύρωστα, θα συμβάλουν δίκαια στη χρηματοδότηση των δημόσιων πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτό, θα εφαρμόσουμε, με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών και των διεθνών εταίρων, μια βάση δεδομένων πλούτου που βοηθά τις φορολογικές αρχές, να εκτιμούν την ακρίβεια των προηγούμενων φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος.

Στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών - η Ελλάδα θα:
  • Θα υιοθετήσει τροποποιήσεις στη δημοσιονομική νομοθεσία και θα λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών. Η εκτέλεση του προϋπολογισμού θα βελτιωθεί και θα καταστεί διαυγέστερη, όπως και ο έλεγχος και οι ευθύνες αναφοράς. Οι διαδικασίες πληρωμών θα εκσυγχρονιστούν και θα επιταχυνθούν, ενώ θα δοθεί υψηλότερος βαθμός οικονομικής και η δημοσιονομικής ευελιξίας, αλλά και λογοδοσίας σε ανεξάρτητες αρχές  και ρυθμιστικούς  φορείς.
  • Θα εκπονήσει και θα εφαρμόσει στρατηγική σχετικά με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των επιστροφών φόρων και των συνταξιοδοτικών αξιώσεων.
  • Θα καταστήσει το αδρανές μέχρι σήμερα Δημοσιονομικό Συμβούλιο μια πλήρως λειτουργική οντότητα.
Στη φορολογική διοίκηση (revenue administration)
Η Ελλάδα θα εκσυγχρονίσει τη φορολογική και τελωνειακή της διοίκηση επωφελούμενη από τη διαθέσιμη τεχνική βοήθεια. Για το σκοπό αυτό, η Ελλάδα θα:
  • Ενισχύσει της διαφάνεια της διαδικασίας με την οποία ο Γενικός Γραμματέας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων διορίζεται, παρακολουθείται από πλευράς επιδόσεων, και αντικαθίσταται.
  • Θα ενισχύσει την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), από όλα τα είδη των παρεμβολών (πολιτικών ή άλλων) εάν είναι απαραίτητο μέσω νέας νομοθεσίας, ενώ θα εγγυηθεί  την πλήρη λογοδοσία και τη διαφάνεια των δραστηριοτήτων της. Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση και η ΓΓΔΕ θα κάνουν πλήρη χρήση της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.
-     Θα διασφαλίσει πως η ΓΓΔΕ διαθέτει επαρκές προσωπικό, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, και ιδιαίτερα οι μονάδες για τους φορολογουμένους υψηλού πλούτου και τους μεγάλους οφειλέτες και θα διασφαλίσει ότι διαθέτει ισχυρές ανακριτικές εξουσίες και εξουσίες δίωξης, και πόρους με βάση τις ικανότητες του ΣΔΟΕ, ώστε να στοχεύσει αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή και την είσπραξη οφειλών, από υψηλού εισοδήματος κοινωνικές ομάδες. Στη  βάση αυτή θα πρέπει να εξετασθούν τα πλεονεκτήματα της ενσωμάτωσης του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ.
-    Αυξήσει τις επιθεωρήσεις, τους ελέγχους βάση  κινδύνων, και τις δυνατότητες είσπραξης, επιδιώκοντας παράλληλα να ενσωματώσει τις λειτουργίες της είσπραξης φορολογικών εσόδων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη τη γενική κυβέρνηση.

Δημόσιες δαπάνες (Public spending) - Οι ελληνικές αρχές θα:
  • Επανεξετάσουν και ελέγξουν δαπάνες σε κάθε τομέα των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. εκπαίδευση, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικές παροχές).
  • Εργαστούν για τη δραστική βελτίωση της αποδοτικότητας των τμημάτων και μονάδων που διοικούνται από την κεντρική και τοπική κυβέρνηση στοχεύοντας στις προϋπολογιστικές διαδικασίες, στην αναδιάρθρωση της διοίκησης και στην ανακατανομή πόρων που δεν έχουν αναπτυχθεί ορθά.
  • Προσδιορίσουν μέτρα εξοικονόμησης κόστους μέσω ενδελεχούς επανεξέτασης των δαπανών κάθε υπουργείου και του εξορθολογισμού των μη μισθολογικών και μη συνταξιοδοτικών δαπανών που αντιστοιχούν στο «εκπληκτικό» 56% των συνολικών δημόσιων δαπανών.
  • Εφαρμόσουν νομοθεσία (που βρίσκεται υπό τη μορφή προσχεδίου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) για την αναθεώρηση των δαπανών μη μισθολογικών επιδομάτων σε όλον τον δημόσιο τομέα.
  • Εξακριβώσουν τα επιδόματα μέσω διασταύρωσης στοιχείων εντός των αρμόδιων αρχών και μητρώων (π.χ. ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) που θα βοηθήσουν στο να εντοπιστούν οι μη επιλέξιμοι δικαιούχοι.
  • Ελέγξουν τις δαπάνες για την Υγεία και θα βελτιώσουν την παροχή και την ποιότητα των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, χορηγώντας καθολική πρόσβαση. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση σκοπεύει να βάλει στο τραπέζι συγκεκριμένες προτάσεις σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου του ΟΟΣΑ.


   Μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης (Social security reform)
 Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος. Οι αρχές θα:
  • Συνεχίσουν να εργάζονται επί διοικητικών μέτρων για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των «παραθύρων» και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα.
  • Ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση.
  • Καταργήσουν σταδιακά τις χρεώσεις υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.
  • Εγκαθιδρύσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων, εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα, ενισχύσουν τα κίνητρα για τη δήλωση εργασίας και παράσχουν στοχευμένη βοήθεια σε υπαλλήλους ηλικίας 50-65 ετών, μεταξύ άλλων μέσω του προγράμματος Εγγυημένου Εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία.    
Δημόσια διοίκηση και διαφθορά (Public administration & corruption) 
Η Ελλάδα θέλει μια σύγχρονη δημόσια διοίκηση. Στη βάση αυτή θα:
  • Μετατρέψει την μάχη κατά της διαφθοράς σε εθνική προτεραιότητα και θα κάνει πλήρως λειτουργικό το Εθνικό Σχέδιο κατά της Διαφθοράς.
  • Επικεντρωθεί στο λαθρεμπόριο καυσίμων και προϊόντων καπνού, θα παρακολουθήσει τις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων (για να αποτραπούν οι απώλειες εσόδων κατά τη διάρκεια των διαδικασιών εισαγωγής) και θα αντιμετωπίσει το ξέπλυμα χρήματος. Η κυβέρνηση σκοπεύει να θέσει άμεσα φιλόδοξους στόχους εσόδων από τους τομείς αυτούς, που θα επιδιωχθούν σε συντονισμό με τον υπουργό Επικρατείας.
  • Μειώσει α) τον αριθμό των Υπουργείων (από 16 σε 10), β) τον αριθμό των ειδικών συμβούλων στην γενική κυβέρνηση, και γ) περιορίσει τα προνόμια των υπουργών, βουλευτών και ανώτατων αξιωματούχων (π.χ αυτοκίνητα, δαπάνες ταξιδιών, επιδόματα).
  • Καταστήσει πιο αυστηρή τη νομοθεσία που αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και περιλάβει ανώτατα επίπεδα δανεισμού από χρηματοπιστωτικά και άλλα ιδρύματα.
  • Ενεργοποιήσει άμεσα την τρέχουσα (και αδρανή) νομοθεσία που ρυθμίζει τα έσοδα των μέσων ενημέρωσης (έντυπων και ηλεκτρονικών), διασφαλίζοντας (μέσω κατάλληλων διαδικασιών) πως θα πληρώνουν στο κράτος σε τιμές αγοράς για τις συχνότητες που χρησιμοποιούν, και πως θα απαγορεύεται η συνεχιζόμενη λειτουργία μονίμως ζημιογόνων μέσων ενημέρωσης (χωρίς διαφανή διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης).
  • Καθιερώσει ένα διάφανο, ηλεκτρονικό, σε πραγματικό χρόνο θεσμικό πλαίσιο για τους δημόσιους διαγωνισμούς, επανιδρύοντας τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
  • Μεταρρυθμίσει το πλέγμα των μισθών του δημοσίου τομέα με σκοπό να αποσυμπιέσει την κατανομή των μισθών μέσω αύξησης της παραγωγής και κατάλληλων πολιτικών προσλήψεων χωρίς να μειώνονται τα τρέχοντα κατώτατα επίπεδα μισθών, διασφαλίζοντας όμως ότι δεν θα αυξηθεί το κονδύλι των μισθών του δημοσίου.
  • Εξορθολογήσει τα μη μισθολογικά επιδόματα, για να μειωθούν οι συνολικές δαπάνες, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία του δημοσίου τομέα, σε συμμόρφωση προς τις καλές πρακτικές της ΕΕ.
  • Προωθήσει μέτρα που θα βελτιώνουν τους μηχανισμούς προσλήψεων, θα ενθαρρύνουν τους αξιοκρατικούς διορισμούς σε διοικητικές θέσεις, θα παρέχουν πραγματική αξιολόγηση των υπαλλήλων και θα καθιερώνουν δίκαιες διαδικασίες για την μεγιστοποίηση της κινητικότητας ανθρώπινων και άλλων πόρων εντός του δημόσιου τομέα.
2. Οικονομική σταθερότητα

Δόσεις – Η Ελλάδα δεσμεύεται:
·       Να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, την νομοθεσία για την πληρωμή οφειλών από φορολογικές υποχρεώσεις και εισφορές κοινωνικής ασφάλειας.
·      Να ρυθμίσει τις δόσεις ώστε να γίνεται αποτελεσματική διάκριση ανάμεσα σε α) στρατηγική χρεοκοπία / μη-πληρωμή και β) αδυναμία πληρωμής. Στοχεύοντας περιπτώσεις ιδιωτών/επιχειρήσεων μέσω αστικών και ποινικών διαδικασιών, προσφέροντας παράλληλα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις όρους αποπληρωμής  που να επιτρέπει σε φερέγγυες επιχειρήσεις να επιβιώσουν, να αποτρέπει τον παρασιτισμό, ακυρώνει τον ηθικό κίνδυνο και ισχυροποιεί την κοινωνική ευθύνη καθώς και μια ορθή κουλτούρα αποπληρωμών.
·         Να αποποινικοποιήσει τους οφειλέτες με χαμηλότερο εισόδημα και μικρές υποχρεώσεις
·   Να επιταχύνει μεθόδους και διαδικασίες επιβολής, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού πλαισίου για την συγκέντρωση απλήρωτων φόρων και την αποτελεσματική εφαρμογή εργαλείων συλλογής.

Τραπεζικά και μη-εξυπηρετούμενα δάνεια. Η Ελλάδα δεσμεύεται:
·         Οι τράπεζες να λειτουργούν με υγιείς εμπορικές και τραπεζικές αρχές.
·   Να χρησιμοποιήσει πλήρως το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και να εξασφαλίσει, σε συνεννόηση με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM), την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι θα παίζει καλά τον καίριο ρόλο του να εξασφαλίζει την σταθερότητα του τραπεζικού τομέα και τον δανεισμό του σε εμπορική βάση, ενώ συμμορφώνεται με τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού της ΕΕ.
·      Να αντιμετωπίσει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια με τέτοιο τρόπο που να θεωρεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (λαμβάνοντας υπόψη τον υιοθετημένο Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών), την λειτουργία του συστήματος δικαιοσύνης, την κατάσταση της αγοράς ακινήτων, θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση της κυβέρνησης.
·         Να συνεργαστεί με τις διοικήσεις των τραπεζών και τους θεσμούς ώστε να αποφύγουν, κατά την προσεχή περίοδο, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας σε νοικοκυριά με εισόδημα κάτω από συγκεκριμένο όριο, ενώ παράλληλα να τιμωρεί όσους πτωχεύουν στρατηγικά με στόχο α) να διατηρήσει την κοινωνική υποστήριξη για το ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, β) να αποτρέψει περαιτέρω πτώση των τιμών στα ακίνητα (αυτό θα είχε αρνητική επίπτωση στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών), γ) να ελαχιστοποιήσει τις οικονομικές επιπτώσεις στο μεγαλύτερο πρόβλημα των άστεγων και δ) προώθηση μιας ισχυρής κουλτούρας πληρωμών. Μέτρα θα παρθούν για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους.
·     Να ευθυγραμμίσει τη νομοθεσία για εξωδικαστικές διευθετήσεις με τις ρυθμίσεις μετά την προσαρμογή τους με στόχο να περιοριστεί ο κίνδυνος στα δημοσιονομικά και στη νοοτροπία πληρωμών, ενώ παράλληλα θα διευκολύνεται η αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών.
·         Να εκσυγχρονίσει το πτωχευτικό Δίκαιο και να διευθετήσει τις υποθέσεις που εκκρεμούν.

3. Πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης

Ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημόσιας περιουσίας
Για να προσελκύουν επενδύσεις σε τομείς κλειδιά και να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία οι ελληνικές αρχές θα:
  • Δεσμευτούν ότι δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με την νομοθεσία.
  • Διαφυλάξουν την παροχή βασικών δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών από τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις / τομείς, με βάση και τους εθνικούς στόχους πολιτικής και την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ.
  • Επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί, αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου, να δημιουργηθούν έσοδα, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός, να προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη και να ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης.
  • Υιοθετήσουν μια προσέγγιση μέσω της οποίας οι νέες περιπτώσεις θα εξετάζονται κατά περίπτωση ανάλογα με την αξία τους, με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συμβολαίων που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα κυβερνητικά έσοδα αλλά και τις προοπτικές των ιδιωτικών επενδύσεων.
  • Ενοποιήσουν το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους δημόσιους οργανισμούς που βρίσκονται διασκορπισμένοι με στόχο την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας και την ενίσχυση της αξίας της μέσω μικροοικονομικών πολιτικών και αναθεωρήσεων στα δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας (Labor market reforms)– Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
  • Να υιοθετήσει τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά στην αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής συνδρομής.
  • Επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια και να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.
  • Να μεταβεί σε μια «έξυπνη» (smart) νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ILO, ενώ θα ληφθούν υπόψη οι συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος (independent body) για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο να:
·     Αφαιρέσει φραγμούς στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία που θα αντλήσει από τον ΟΟΣΑ.
·         Ενισχύσει την ανεξαρτησίας της Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
·     Εισάγει δράσεις για τη μείωση του διοικητικού κόστους που προκαλεί η γραφειοκρατία στη βάση στοιχείων του ΟΟΣΑ, περιλαμβανομένης της νομοθεσίας που απαγορεύει σε υπηρεσίες του Δημόσιου να ζητούν από πολίτες και επιχειρήσεις στοιχεία που επιβεβαιώνουν πληροφορίες που ήδη κατέχει το κράτος.
·    Καλύτερη διαχείριση της γης, περιλαμβανομένων πολιτικών που σχετίζονται με τον χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση γης, καθώς και η οριστικοποίηση ενός κατάλληλου Κτηματολογίου.
·  Επιδιώξει να άρει δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν κατεστημένα συμφέροντα.
·      Εναρμονίσει την αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ και τη νομοθεσία.

Μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης (reform of the judicial system). 
Η ελληνική κυβέρνηση θα:
·    Βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων μέσω μεγαλύτερες εξειδίκευσης και σε αυτό το πλαίσιο θα υιοθετήσει νέο κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
·    Θα προωθήσει την ψηφιοποίηση των νομικών κωδίκων και του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής και διακυβέρνησης στο νομικό σύστημα.

Στατιστική
Η ελληνική κυβέρνηση επαναβεβαιώνει την ετοιμότητά της να:
·     Τηρήσει στο ακέραιο τη δέσμευση για την αξιοπιστία των στατιστικών, και ιδίως τη θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, διασφαλίζοντας ότι η ΕΛΣΤΑΤ έχει τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίηση του προγράμματος εργασίας της.
·   Εγγυηθεί τη διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας διορισμού του Προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) το Σεπτέμβριο 2015, σε συνεργασία με την Eurostat.

Ανθρωπιστική κρίση (Humanitarian Crisis)
Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το σχέδιο της να:
·        Αντιμετωπίσει τις ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και την παροχή ρεύματος) μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων μη χρηματικών μέσων (π.χ. κουπόνια τροφίμων).
·       Να το πράξει με τρόπο που θα είναι βοηθητικός για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη μάχη κατά της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας (π.χ. με έκδοση μιας έξυπνης κάρτας πολίτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κάρτα ID στο σύστημα υγείας, αλλά και για την πρόσβαση στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης κ.τλ.).
·     Να αξιολογήσει το πιλοτικό πρόγραμμα για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με στόχο την επέκτασή του σε πανελλαδική βάση.
·      Εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο.


Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Το κείμενο της συμφωνίας του Eurogroup

«Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής, που κατέβαλε η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια. Τις τελευταίες εβδομάδες επιδοθήκαμε, μαζί με τους θεσμούς, σ’ έναν εντατικό και εποικοδομητικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές και σήμερα βρήκαμε κοινό έδαφος.

Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, το αίτημα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MFFA), που συνοδεύεται από μια σειρά δεσμεύσεων.

Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της επιθεώρησης, στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης, κάνοντας την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας (flexibility), που θα μελετηθεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς.

Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει, εξάλλου, τον χρόνο των συζητήσεων για μια πιθανή επικείμενη διευθέτηση, μεταξύ του Eurogroup, των θεσμών και της Ελλάδας.

Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα μεταρρυθμίσεων, βασισμένων στη σημερινή διευθέτηση, μέχρι το τέλος της Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου. Οι θεσμοί θα παράσχουν μια πρώτη άποψη αν αυτή είναι επαρκώς αποτελεσματική ως ένα θεμιτό σημείο εκκίνησης για μια επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Η λίστα θα εξειδικευτεί και στη συνέχεια θα συμφωνηθεί από τους θεσμούς μέχρι τα τέλη Απριλίου.

Μόνο η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης της παρατεινόμενης διευθέτησης από τους θεσμούς θα επιτρέψει οιαδήποτε καταβολή της εναπομείνασας δόσης του τρέχοντος προγράμματος του EFSF και τη μεταφορά των κερδών του 2014 από το SMP. Αμφότερα είναι συνάρτηση της έγκρισης από το Eurogroup.

Με δεδομένη την αποτίμηση των θεσμών, το Eurogroup συμφωνεί ότι οι πόροι, που μέχρι σήμερα ήταν διαθέσιμοι στο πρόγραμμα-μαξιλάρι του ΗFSF, θα πρέπει να διατηρηθούν στην κατοχή του EFSF, ελεύθεροι από δικαιώματα τρίτων μερών για τη διάρκεια της παράτασης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης. Οι πόροι εξακολουθούν να είναι διαθέσιμοι για τη διάρκεια της παράτασης της MFFA και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για τα κόστη ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης. Θα αποδεσμευτούν μόνο μετά από αίτημα από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας της ΕΚΤ.
Υπό αυτό το πρίσμα, καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν σε στενή συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς καθώς και τους εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Συμφωνήσαμε, επίσης, ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του.

Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή δέσμευσή τους για μία ευρύτερη και βαθύτερη δομική μεταρρυθμιστική διαδικασία με βελτιούμενες προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης, διασφαλίζοντας σταθερότητα και εξυγίανση του δημοσιονομικού τομέα, αλλά και ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν τις επί μακρόν εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, καθώς και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα. Στο σημείο αυτό οι ελληνικές αρχές αναλαμβάνουν να κάνουν τη βέλτιστη δυνατή χρήση της συνεχιζόμενης πρόβλεψης για τεχνική βοήθεια.

Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αναπόδραστη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως.

Οι ελληνικές αρχές έχουν, επίσης, δεσμευτεί ότι θα διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά ποσά που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, όπως αυτή απορρέει από τη συμφωνία του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012. Οι θεσμοί, για τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2015, θα λάβουν υπ’ όψιν τις οικονομικές συνθήκες του 2015.

Με δεδομένες αυτές τις δεσμεύσεις, χαιρετίζουμε ότι σε μια σειρά τομέων οι ελληνικές πολιτικές προτεραιότητες μπορούν να συνδράμουν την ενίσχυση και καλύτερη εφαρμογή της τρέχουσας διευθέτησης. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να αποφύγουν οποιαδήποτε ανάκληση μέτρων ή μονομερείς αλλαγές πολιτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως αποτιμάται από τους θεσμούς.

Στη βάση του αιτήματος των δεσμεύσεων των ελληνικών αρχών, των συμβουλών των θεσμών και της σημερινής συμφωνίας, θα εγκαινιάσουμε τις εθνικές διαδικασίες, με στόχο την επίτευξη τελικής συμφωνίας για την παράταση της σημερινής Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης κατά τέσσερις μήνες από το Δ.Σ. του EFSF. Καλούμε επίσης τους θεσμούς και τις ελληνικές αρχές να ξαναρχίσουν αμέσως το έργο που θα τους επιτρέψει να ολοκληρώσουν με επιτυχία την αξιολόγηση.

Παραμένουμε αφοσιωμένοι στην παροχή επαρκούς υποστήριξης προς την Ελλάδα μέχρις ότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές».

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Το κείμενο του Ελληνικού αιτήματος για παράταση - τα κείμενα των προηγούμενων διαπραγματεύσεων

Το πλήρες κείμενο του ελληνικού αιτήματος όπως δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, είναι το εξής:



Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 2015

Αγαπητέ πρόεδρε του Eurogroup


Τα τελευταία πέντε χρόνια ο λαός της Ελλάδας έχει καταβάλει αξιοσημείωτες προσπάθειες για την οικονομική προσαρμογή. Η νέα κυβέρνηση δεσμεύεται σε μια ευρύτερη και βαθύτερη μεταρρυθμιστική διαδικασία που αποσκοπεί στη διαρκή βελτίωση των αναπτυξιακών και εργασιακών προοπτικών στην επίτευξη της βιωσιμότητα του χρέους και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, διασφαλίζοντας την κοινωνική δικαιοσύνη και μετριάζοντας το σημαντικό κοινωνικό κόστος της διαρκούσης κρίσης. 

Οι ελληνικές Αρχές αναγνωρίζουν ότι οι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις συμφωνηθείσες διαδικασίες διακόπηκαν από τις πρόσφατες προεδρικές και εθνικές εκλογές  και  ότι, ως αποτέλεσμα, αρκετές από τις τεχνικές διευθετήσεις έχουν ακυρωθεί. Οι ελληνικές αρχές τιμούν τις οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς όλους τους πιστωτές, και δηλώνουν την πρόθεσή μας να συνεργαστούμε με τους εταίρους μας προκειμένου να αποτραπούν τεχνικές επιπλοκές στο πλαίσιο της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης την οποία αναγνωρίζουμε ως δεσμευτική ως προς το χρηματοπιστωτικό και διαδικαστικό της περιεχομένου.

Σ΄αυτό το πλαίσιο, οι ελληνικές Αρχές αιτούνται τώρα την επέκταση της  Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MFA) για μια  περίοδο  έξι μηνών από την λήξη της, κατά την οποία περίοδο θα προχωρήσουμε από κοινού, αξιοποιώντας την υπάρχουσα ευελιξία στην παρούσα διευθέτηση,  προς την κατεύθυνση της επιτυχούς ολοκλήρωσης και αναθεώρησης στην βάση των προτάσεων, από τη μια πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και από την άλλη των θεσμών.

Ο στόχος της αιτούμενης εξάμηνης παράτασης της διάρκειας της Σύμβασης είναι:

  1. Να συμφωνήσει στους  αμοιβαία αποδεκτούς  χρηματοπιστωτικούς  και διοικητικούς  όρους, η εφαρμογή των οποίων, σε συνεργασία με τους θεσμούς, θα σταθεροποιήσει την δημοσιονομική θέση της Ελλάδας, θα επιτύχει τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα, θα εγγυηθεί την βιωσιμότητα του χρέους και θα βοηθήσει στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για το 2015 οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη τους την παρούσα οικονομική κατάσταση.
  2. Να βεβαιώσει, συνεργαζόμενοι στενά με τους Ευρωπαίους και διεθνείς μας εταίρους,  ότι οποιαδήποτε νέα μέτρα θα έχουν πλήρη χρηματοδότηση, απέχοντας από μονομερείς ενέργειες οι οποίες θα υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
  3. Να επιτραπεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επαναφέρει την εξαίρεση (waiver) σύμφωνα με τις διαδικασίες και τους κανονισμούς.
  4. Να επεκταθεί η διαθεσιμότητα των ομολόγων του EFSF που διατηρεί το ΤΧΣ (HFSF) για τη διάρκεια της Συμφωνίας.
  5. Να ξεκινήσουν οι εργασίες ανάμεσα στις τεχνικές ομάδες, για τη δυνατότητα ενός νέου Συμβολαίου για την Aνάκαμψη και την Aνάπτυξη στο οποίο προσβλέπουν οι ελληνικές Αρχές,  ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και το ΔΝΤ, και το οποίο θα μπορούσε να ακολουθήσει την τρέχουσα Συμφωνία.
  6. Να συμφωνηθεί η εποπτεία υπό το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και, στο ίδιο πνεύμα, υπό το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κατά τη διάρκεια της επεκταθείσας Συμφωνίας.
  7. Να συζητηθούν οι τρόποι της ενεργοποίησης της απόφασης του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012 σχετικά με τα δυνατά περαιτέρω μέτρα για το χρέος και τη βοήθεια τα οποία θα εφαρμοστούν , μετά την ολοκλήρωση της επεκταθείσας συμφωνίας, ως μέρος του Συμβολαίου που θα ακολουθήσει.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω,  η Ελληνική Κυβέρνηση εκφράζει την αποφασιστικότητα της να συνεργαστεί στενά με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώστε:

  1. Να επιτύχει δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα,
  2. Να διευκολύνει την Ελληνική Κυβέρνηση να εισάγει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μακράς πνοής που απαιτούνται για την αποκατάσταση του βιοτικού  επιπέδου εκατομμυρίων ελλήνων πολιτών μέσα από τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, την επωφελή απασχόληση και κοινωνική συνοχή.

Με εκτίμηση,


Γιάνης Βαρουφάκης

Υπουργός Οικονομικών

Ελληνική Δημοκρατία
___________________________________________________________


Δείτε επίσης εδώ, από την Εφημερίδα των Συντακτών, τα πλήρη κείμενα των προηγούμενων διαπραγματευτικών θέσεων της Ελληνική πλευράς (στα Αγγλικά), όπως δόθηκαν στη δημοσιότητα από το υπουργείο οικονομικών, δηλαδή:


Την ομιλία του Γ. Βαρουφάκη στη σύνοδο του Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου
Non-paper της Ελληνικής κυβέρνησης στην ίδια σύνοδο με στόχους και δεσμεύσεις της κυβέρνησης
 Την ομιλία του Γ. Βαρουφάκη στη σύνοδο του Eurogroup της 16ης Φεβρουαρίου
  Non-paper της Ελληνικής κυβέρνησης στην ίδια σύνοδο με
o   Αποτελέσματα των τεχνικών συνομιλιών
o   Βιωσιμότητα χρέους
o   Κάλυψη δημοσιονομικών αναγκών του 2015
·         
Συνέντευξη τύπου του Γ. Βαρουφάκη μετά τη λήξη της Συνόδου
Το σχέδιο του Γάλλου Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Πιερ Μοσκοβισί
 Το προσχέδιο του επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές! - του Λ. Βατικιώτη

Αναδημοσίευση από το Blog του Λεωνίδα Βατικώτη

Πιστωτές κερνούν, πιστωτές …πίνουν
 

Πλήρη απομυθοποίηση της περιλάλητης γενναιοδωρίας των πιστωτών μας, οι οποίοι την στιγμή που η Ελλάδα κινδύνευε έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και την έσωσαν, όπως ισχυρίζεται η επίσημη αφήγηση, αποτελεί έκθεση βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (Εδώ η σχετική έκθεση). Με βάση την ίδια αφήγηση, που κυριαρχεί στις στήλες όχι μόνο του λαϊκίστικου γερμανικού (βλ. Μπιλντ) αλλά και σημαντικού μέρους του ελληνικού Τύπου, το κίνητρο των δανειστών μας δεν ήταν άλλο από την ανιδιοτελή αλληλεγγύη. Κι έτσι κι εμείς, οφείλουμε τώρα αφού εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας να φανούμε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας και να επιστρέψουμε τα χρήματα που όλοι μαζί υποτίθεται πως δανειστήκαμε…



Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν αντιστοιχεί στην αλήθεια, αναφέρει σε μια καλά τεκμηριωμένη έκθεση, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο «6 κρίσιμα σημεία για το ελληνικό χρέος και τις επερχόμενες εκλογές», η βρετανική οργάνωση Jubilee Debt Campaign. Να τονίσουμε ότι από το 2010 ακόμη η συγκεκριμένη οργάνωση είχε προειδοποιήσει για την μεροληψία και την κρυφή ατζέντα των προγραμμάτων δανειοδότησης στην Ελλάδα. «Επαναλαμβάνονταν λάθη που είχαν γίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες τις δεκαετίες του 1980 και του 1990» αναφέρει χαρακτηριστικά. Με βάση την τωρινή της έκθεση, εν συντομία, το 92% των χρημάτων που δανειστήκαμε από την Τρόικα από το 2010 μέχρι σήμερα έχει επιστρέψει στους πιστωτές!

Στις τσέπες τους ξανά το 92%!

Το συνολικό ποσό που έχει εισρεύσει, τυπικά, στην Ελλάδα από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τον Μάιο του 2010, όταν ο Γ. Παπανδρέου με την παρέα του υπέγραφαν το πρώτο Μνημόνιο του ξεπουλήματος, μέχρι τέλος του 2014, ήταν 252 δισ. ευρώ, σε ένα σύνολο χρέους που στα τέλη του 2014 έφτανε στα 317 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 252 δις ευρώ που χρεώθηκαν στα βιβλία του ελληνικού Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, 149,2 δις. ευρώ (δηλαδή η μερίδα του λέοντος) κατευθύνθηκαν στην αποπληρωμή παλιότερων χρεών. 48,2 δις. ευρώ διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών στο πλαίσιο του Προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων τον Φεβρουάριο του 2012 και 34,5 δις. ευρώ ήταν τα διάφορα «γλυκαντικά» που δόθηκαν στους ιδιώτες κατόχους ομολόγων για να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση. Άθροισμα όλων αυτών, 231,9 δις. ευρώ ή το 92% των χρημάτων που δανείστηκε η Ελλάδα για να σωθεί, υποτίθεται. Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη ωστόσο είναι ο υπερδανεισμός της Ελλάδας κι η βαθύτερη υποδούλωση της στους δανειστές, μέσω της κρατικοποίησης του δημόσιου χρέους!



Υπηρέτες των «αρπακτικών»!

Αυτό ωστόσο που από την δεύτερη κιόλας σελίδα της επισημαίνει η έκθεση ήταν πως η μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους εύκολα μπορούσε να προβλεφθεί από το 2010 κιόλας. Ο κίνδυνος που ελλόχευε είχε περιγραφεί πολύ καθαρά και σήμερα είναι αποτυπωμένος σε επίσημα πρακτικά. Κανείς επομένως δεν δικαιούται να επικαλείται το τεκμήριο της άγνοιας! Η έκθεση αναφέρεται συγκεκριμένα στη συζήτηση που διεξήχθη στη διοίκηση του ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 και είδε το φως της δημοσιότητας το 2013 από τις στήλες της αμερικάνικης εφημερίδας Wall Street Journal. Τονίζεται για παράδειγμα η τοποθέτηση της Βραζιλίας για τον δανεισμό της Ελλάδας στη σχετική συζήτηση, όπου ο εκπρόσωπος της λατινοαμερικάνικης χώρας, τον Μάιο του 2010, ανέφερε πως τα δάνεια του ΔΝΤ «μπορούν να ειδωθούν όχι σαν διάσωση της Ελλάδας, η οποία θα πρέπει να υποστεί μια στρεβλή προσαρμογή, αλλά σαν μια διάσωση των ιδιωτών κατόχων χρέους στην Ελλάδα, κυρίως των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων». Στην ίδια συνεδρίαση του ΔΝΤ, τον Μάιο του 2010, η Αργεντινή είχε υποστηρίξει ότι «θα έπρεπε να είναι στο τραπέζι μια αναδιάρθρωση χρέους». Το ίδιο είχε πει κι ο εκπρόσωπος του Ιράν. Κριτική άσκησαν εκπρόσωποι πολλών χωρών (Αίγυπτος, Κίνα, κ.α.) απέναντι επίσης στις υπεραισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ, με την Ινδία να προειδοποιεί ότι οι περικοπές θα πυροδοτήσουν ένα σπιράλ ανεργίας, μειωμένων εσόδων και αύξησης του χρέους που θα έκανε αναπότρεπτη μια μελλοντική αναδιάρθρωση του χρέους. Όπως ακριβώς συνέβη… Το συμπέρασμα που εξάγει η βρετανική οργάνωση είναι πέρα για πέρα εύστοχο: «Η διάσωση και τα προγράμματα λιτότητας δεν πραγματοποιήθηκαν επειδή πίστευαν ότι θα βοηθούσαν τον ελληνικό λαό ή θα μείωναν το βάρος του χρέους. Έγιναν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες και να προστατευθούν τα κέρδη των κερδοσκόπων».

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η έκθεση του Jubilee Debt Campaign στην προθυμία με την οποία η ελληνική κυβέρνηση (αντίθετα με ό,τι έκανε η κυβέρνηση της Αργεντινής) δέχθηκε να αποπληρώσει τους κερδοσκόπους οι οποίοι αρνήθηκαν να δεχθούν το κούρεμα, τα περίφημα «αρπακτικά κεφάλαια». «Στο τέλος, ενώ μια μεγάλη πλειοψηφία ιδιωτών δανειστών συμφώνησε με την μείωση του χρέους, διάφορα αρπακτικά κεφάλαια αρνήθηκαν να το κάνουν. Αυτοί οι κερδοσκόποι αγόρασαν φθηνά ελληνικά ομόλογα που είχαν εκδοθεί υπό το βρετανικό δίκαιο και συνεχίζουν να ζητούν να πληρωθούν στο ακέραιο. Το συνολικό ποσό του χρέους των “αρπακτικών κεφαλαίων” που αρνήθηκε την συμφωνηθείσα αναδιάρθρωση ήταν 6,5 δις. ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση πέρασε νόμο για να επιβάλλει την συμφωνηθείσα μείωση χρέους σε όλα τα ομόλογα υπό τον ελληνικό νόμο, αλλά η βρετανική κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει το ίδιο. Τα αρπακτικά κεφάλαια έχουν συνεχίσει να πληρώνονται, πραγματοποιώντας ένα τεράστιο κέρδος επί του ποσού που αγόρασαν το χρέος. Αυτό, στην πραγματικότητα, ήταν ένα κέρδος που δόθηκε στα αρπακτικά από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ που άφησαν το χρέος για τον ελληνικό λαό».

Τέλος, η έκθεση κάνει συγκεκριμένη αναφορά στην απόφαση των Ηνωμένων Εθνών που ψηφίσθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 (με 124 ψήφους υπέρ και 11 κατά) με την οποία ζητείται η θεσμοθέτηση ενός νέου νομικού πλαισίου για τις αναδιαρθρώσεις δημόσιων χρεών, με τις σχετικές διαπραγματεύσεις να ξεκινούν τον Φεβρουάριο. ΕΕ και Ελλάδα απείχαν από την ψηφοφορία, κρίνοντας προφανώς ότι δεν τους …αφορούν τέτοια θέματα, ενώ η Αγγλία κι η Γερμανία ψήφισαν κατά, επιλέγοντας την διαιώνιση του σημερινού ληστρικού καθεστώτος που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των αρπακτικών και του Τέταρτου Ράιχ.



Παρότι αυτή είναι η δεύτερη έκθεση από το εξωτερικό (μετά την μελέτη της Attac τον Αύγουστο του 2013) η οποία αναλύει που τελικά αξιοποιήθηκαν τα χρήματα των πιστωτών, αρμόδιες υπηρεσίες από την Ελλάδα, από το υπουργείο Οικονομικών μέχρι τη Στατιστική Υπηρεσία, ουδέποτε καταδέχθηκαν να ενημερώσουν τον λαό για το ποιοί ωφελήθηκαν από τις δόσεις των δανείων. Καθόλου τυχαία μπορεί να πει κανείς, μιας κι έτσι συντηρούταν ο μύθος της «διάσωσης της Ελλάδας» και αποκρύβονταν οι μεγάλοι κερδισμένοι των δανείων: οι ίδιοι οι δανειστές κι οι τράπεζες. Συμπέρασμα που μπορεί να αποτελέσει και το πιο ισχυρό χαρτί από τη μεριά της νέας ελληνικής κυβέρνησης στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει με τους πιστωτές, για να διεκδικήσει την διαγραφή του χρέους.

Βαϊμάρη στο Αιγαίο - του Πωλ Κρούγκμαν

Του Paul Krugman από τους New York Times
Αναδημοσίευση μετάφρασης από το TVXS  

Αν προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για τις πολιτικές που χρειαζόμαστε σε μια υφεσιακή παγκόσμια οικονομία, είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα απαντήσουν παραπέμποντας  στη Βαϊμάρη, που υποτίθεται ότι αποτελεί μάθημα για τους κινδύνους των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και της νομισματικής επέκτασης. Όμως η ιστορία της Γερμανίας μετά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν πάντα αναφέρεται με περίεργα επιλεκτικό τρόπο.  Ακούμε συνεχώς για τον υπερπληθωρισμό του 1923, όταν ο κόσμος κουβαλούσε καρότσια με χρήμα, όμως ποτέ δεν ακούμε για τον πιο σχετικό αποπληθωρισμό των αρχών της δεκαετίας του 1930, όταν η κυβέρνηση του καγκελάριου Μπρούνινγκ -έχοντας πάρει το λάθος μάθημα- προσπαθούσε να υπερασπιστεί τη σύνδεση της Γερμανίας με τον χρυσό με σφιχτή νομισματική πολιτική και σκληρή λιτότητα.
Και τι γίνεται με αυτό που συνέβη πριν από τον υπερπληθωρισμό, όταν οι νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις προσπάθησαν να αναγκάσουν τη Γερμανία να πληρώσει τεράστιες επανορθώσεις; Αυτή είναι επίσης μια ιστορία που έχει μεγάλη σχέση με τη σύγχρονη εποχή, διότι έχει άμεση σχέση με την κρίση που εξελίσσεται τώρα γύρω από την Ελλάδα.

Το θέμα είναι πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι κρίσιμης σημασίας οι ηγέτες της Ευρώπης να θυμηθούν τη σωστή ιστορία. Αν δεν το κάνουν, το ευρωπαϊκό εγχείρημα της ειρήνης και της δημοκρατίας μέσω της ευημερίας, δεν θα επιβιώσει.

Σε ό,τι αφορά τις επανορθώσεις: η βασική ιστορία είναι ότι η Βρετανία και η Γαλλία, αντί να θεωρήσουν την νεο -εδραιωθείσα δημοκρατία στη Γερμανία πιθανό εταίρο, της συμπεριφέρθηκαν σαν να ήταν ο κατακτημένος εχθρός, απαιτώντας να τις αποζημιώσει για τις δικές τους πολεμικές απώλειες. Αυτό δεν ήταν καθόλου σοφό – και αυτά που απαιτήθηκαν από τη Γερμανία ήταν αδύνατον να εφαρμοστούν, για δύο λόγους:

Πρώτον, η γερμανική οικονομία είχε ήδη καταστραφεί από τον πόλεμο. Δεύτερον, το πραγματικό βάρος για αυτήν τη βυθισμένη οικονομία θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από την άμεση πληρωμή των εκδικητικών συμμάχων.

Στο τέλος, και αναπόφευκτα, τα πραγματικά ποσά που εισέπραξαν από τη Γερμανία ήταν πολύ μικρότερα από τις απαιτήσεις των συμμάχων. Όμως η προσπάθεια να επιβληθεί φόρος υποτέλειας σε ένα κατεστραμμένο κράτος -μάλιστα, η Γαλλία εισέβαλε και κατέλαβε τη βιομηχανική καρδιά της Γερμανίας, το Ρουρ, σε μια προσπάθεια να πάρει την πληρωμή της- σακάτεψε τη γερμανική δημοκρατία και δηλητηρίασε τις σχέσεις της με τους γείτονές της.

Και αυτό μας φέρνει στην αντιπαράθεση μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της. Μπορείτε να επιχειρηματολογήσετε ότι η Ελλάδα προκάλεσε μόνη της τα προβλήματά της, αν και είχε μεγάλη συνδρομή σ' αυτό από ανεύθυνους πιστωτές. Στο σημείο αυτό, ωστόσο, το απλό γεγονός είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει πλήρως τα χρέη της. Η λιτότητα έχει καταστρέψει την οικονομία της όσο ολοκληρωτικά κατέστρεψε τη Γερμανία η στρατιωτική ήττα – το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε κατά 26% από το 2007 μέχρι το 2013, έναντι της πτώσης 29% που κατέγραψε το γερμανικό από το 1913 μέχρι το 1919.

Παρά την καταστροφή αυτή, η Ελλάδα κάνει πληρωμές προς τους πιστωτές της, εμφανίζοντας πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 1,5% του ΑΕΠ. Και η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να συνεχίσει να εμφανίζει αυτό το πλεόνασμα. Αυτό που δεν είναι πρόθυμη να κάνει είναι να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών της για τριπλασιασμό του πλεονάσματος και για συνέχιση εμφάνισης τεράστιων πλεονασμάτων για πολλά χρόνια ακόμα.

Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα προσπαθούσε να δημιουργήσει αυτά τα τεράστια πλεονάσματα; Θα έπρεπε να περικόψει περαιτέρω τις κρατικές δαπάνες – όμως αυτό δεν θα ήταν το τέλος της ιστορίας. Οι περικοπές δαπανών έχουν ήδη οδηγήσει την Ελλάδα σε βαθιά ύφεση, και οι περαιτέρω περικοπές θα έκαναν την ύφεση αυτή ακόμα βαθύτερη. Η μείωση των εισοδημάτων θα σήμαινε μείωση των φορολογικών εσόδων και έτσι το έλλειμμα θα μειωνόταν κατά πολύ λιγότερο απ' όσο η αρχική μείωση των δαπανών – πιθανότατα λιγότερο από το ήμισυ. Για να πετύχει τον στόχο της, τότε, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε άλλον γύρο περικοπών και στη συνέχεια σε άλλον.

Επιπλέον, μια συρρικνούμενη οικονομία θα οδηγούσε και σε πτώση των ιδιωτικών δαπανών – σε ένα ακόμα έμμεσο τίμημα της λιτότητας.

Όλα αυτά, και η προσπάθεια να βρεθεί το επιπλέον 3% του ΑΕΠ που απαιτούν οι πιστωτές, θα κόστιζε στην Ελλάδα όχι 3%, αλλά περίπου 8% του ΑΕΠ. Και θυμηθείτε ότι αυτό θα ερχόταν να προστεθεί σε μια από τις χειρότερες οικονομικές υφέσεις της Ιστορίας.

Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα απλώς αρνούνταν να πληρώσει; Τα ευρωπαϊκά κράτη του 21ου αιώνα δεν χρησιμοποιούν τους στρατούς τους για να εισπράττουν τα χρωστούμενα. Όμως υπάρχουν άλλες μορφές εξαναγκασμού. Γνωρίζουμε τώρα πως το 2010 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ουσιαστικά απείλησε με διάλυση το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα αν δεν συμφωνούσε το Δουβλίνο σε ένα πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Η απειλή για κάτι παρόμοιο αιωρείται ξεκάθαρα πάνω από την Ελλάδα, αν και ελπίζω πως η κεντρική τράπεζα, η οποία βρίσκεται πλέον υπό διαφορετική και πιο ανοιχτόμυαλη διοίκηση, δεν θα το κάνει.

Σε κάθε περίπτωση, οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα πρέπει να καταλάβουν ότι η ευελιξία – το να δώσουν στην Ελλάδα μια ευκαιρία να ανακάμψει- είναι προς το δικό τους συμφέρον. Μπορεί να μην τους αρέσει η νέα αριστερή κυβέρνηση, όμως είναι μια εκλεγμένη κυβέρνηση οι ηγέτες της οποίας, απ' όσα έχω ακούσει, είναι ειλικρινά προσηλωμένοι στα δημοκρατικά ιδεώδη. Η Ευρώπη θα μπορούσε να τα πάει πολύ χειρότερα –και αν οι πιστωτές είναι εκδικητικοί, τότε θα τα πάει πολύ χειρότερα. 

Οδηγός για αρχάριους: Οι προειδοποιητικές βολές της ΕΚΤ - Εφημερίδα των Συντακτών

 Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών

«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το βράδυ της Τετάρτης θέλησε να θυμίσει στη ριζοσπαστική αντι-μνημονιακή κυβέρνηση της Αθήνας, ποιος κρατάει στα χέρια του την εξουσία στην ευρωζώνη» γράφουν οι Financial Times και εξηγούν με ερωτήσεις και απαντήσεις, το πώς και το γιατί.

Η απόφαση της Φρανκφούρτης να περιορίσει την πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών σε φθηνή χρηματοδότηση ήταν μια προειδοποιητική βολή προς την Ελλάδα και τους ηγέτες της ευρωζώνης.

Το μήνυμα ήταν σαφές: η κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να σκεφτεί ξανά την απειλεί της να εγκαταλείψει το πρόγραμμα διάσωσης όταν αυτό λήξει στις 28 Φεβρουαρίου και να καταλήξει σε μια νέα συμφωνία με την ευρωζώνη το συντομότερο δυνατόν. Εάν δεν το κάνει η τύχη του τραπεζικού συστήματος της χώρας -και εν τέλει η συμμετοχή της στην ευρωζώνη- κρέμεται από μια κλωστή. 

Πώς απέκτησε λοιπόν η ΕΚΤ τόσο ισχύ;

Λόγω της πολιτικής της για τις εξασφαλίσεις: τους κανόνες δηλαδή βάσει των οποίων καθορίζονται ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να δώσουν ως εγγύηση οι τράπεζες για να πάρουν μετρητά από την ΕΚΤ. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης, η ΕΚΤ έχει επιτρέψει στις τράπεζες να δανείζονται όσα μετρητά θέλουν και σε όλο και περισσότερα χαμηλά επιτόκια. προς το παρόν το βασικό επιτόκιο αναχρηματοδότησης είναι μόλις 0,05%. Για για διασφαλιστεί ότι η ΕΚΤ είναι καλυμμένη στην περίπτωση που κάποια τράπεζα χρεοκοπήσει, όποιος θέλει να δανειστεί πρέπει να «παρκάρει» ανάλογες εγγυήσεις στην ΕΚΤ, μέχρι να ωριμάσουν τα δάνεια που έχει πάρει. 

Πώς άλλαξε αυτούς τους κανόνες η ΕΚΤ;

Οι κανόνες βάσει των οποίων η ΕΚΤ δέχεται εγγυήσεις για τη δανειοδότηση των τραπεζών, έχουν υποστεί «διορθώσεις» συν τω χρόνω και βεβαίως από την έναρξη της κρίσης και μετά. Οπως λέει και ο Κάρλ Γουέλαν, καθηγητής Οικονομικών στο Δουβλίνο, στις αποφάσεις της ΕΚΤ για το ποιες εγγυήσεις μπορεί να δεχθεί και ποιες όχι, υφέρπει και η πολιτική. Για παράδειγμα, η απόφασή της να δεχθεί ομόλογα-σκουπίδια επρόκειτο να λήξει στις 28 Φεβρουαρίου, εάν η κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιούσε την απειλή της και εγκατέλειψε το πρόγραμμα και την τρόικα. Τώρα η προθεσμία αυτή εκπνέει στις 11 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν τη Σύνοδο Κορυφής και πιθανώς ανήμερα της έκτακτης συνάντησης του Eurogroup, εφόσον τελικά πραγματοποιηθεί. Με απλά λόγια, σχολιάζουν οι FT: Ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί να εγκαταλείψει το πρόγραμμα διάσωσης» και η ΕΚΤ απαντά στην πρόκληση.

Γιατί, λοιπόν, έχουν σημασία για την ελληνική κυβέρνηση οι νέοι κανόνες για τις εγγυήσεις;

Πρώτα πρέπει να εξεταστεί πώς επηρεάζονται οι ελληνικές τράπεζες. Μέχρι το τέλος του περασμένου χρόνου είχαν δανειστεί από την ΕΚΤ περίπου 56 δισ. ευρώ. Η ΕΚΤ δεν έχει αποκαλύψει πόσα από αυτά τα δάνεια καλύπτονται από εγγυήσεις σαν αυτές που έπαψαν να γίνονται δεκτές από την Τετάρτη το βράδυ. Αλλά το ποσό μπορεί να φθάνει τα 50 δισ. Τώρα, μετά την απαγόρευση οι ελληνικές τράπεζες έχουν δυο επιλογές: ή να δώσουν καινούργιες εγγυήσεις από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά ή να ξεπληρώσουν στην ΕΚΤ αυτά που χρωστάνε. 

Κι εάν δεν μπορούν να βρουν νέες εγγυήσεις;

Είναι μάλλον απίθανο να μπορέσουν να βρουν μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Αλλά αυτό δεν προκαλεί κατ' ανάγκη άμεσο πρόβλημα στη χρηματοδότησή τους. Αντί να δανειστούν από την ΕΚΤ, μπορούν να δανειστούν από την Τράπεζα της Ελλάδας, μέσω του γνωστού ELA. Οι τράπεζες θα πρέπει να θεωρούνται βιώσιμες για να δικαιούνται να πάρουν δάνειο. Αλλά οι ακριβείς όροι και κανόνες για τον ELA καλύπτονται από πυκνό πέπλο μυστηρίου. Οι όροι για τον έκτακτο αυτό δανεισμό είναι στη διακριτική ευχέρεια της κάθε κεντρικής τράπεζας κι εξαρτώνται από το ρίσκο που θέλει να πάρει. Η υπόθεση είναι ότι η τράπεζα της Ελλάδος θα συνεχίσει να δέχεται ελληνικά κρατικά ομόλογα και χρέος με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Ωστόσο η χρηματοδότηση μέσω του ELA θα κάνει τον δανεισμό πιο ακριβό για τις τράπεζες.

Επομένως η Αθήνα και οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να βασίζονται στην κεντρική τράπεζα της χώρας

Όχι ακριβώς. Είναι η ΕΚΤ που δίνει την τελική έγκριση στις κεντρικές τράπεζες των χωρών να χορηγούν αυτή την έκτακτη χρηματοδότηση. Αυτό που έγινε την τετάρτη ήταν να περιοριστεί η πρόσβαση των Ελληνικών τραπεζών στην εύκολη, γρήγορη, φθηνή χρηματοδότηση. Ηταν σαφέστατα μια προειδοποίηση. Κανείς δεν περίμενε ότι θα ληφθεί αυτή η απόφαση τόσο γρήγορα. Και αναμφίβολα προκαλεί ερωτήματα για το εάν η ΕΚΤ θα συνεχίσει να προειδοποιεί την Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο, απαγορεύοντας ή περιορίζοντας την χορήγηση έκτακτη χρηματοδότησης από την Τράπεζα της Ελλάδος, πράγμα που μπορεί να κάνει με πλειοψηφία δύο τρίτων του διοικητικού συμβουλίου της. Η επόμενη συνάντηση του οποίου είναι στις 18 Φεβρουαρίου, σχεδόν μία εβδομάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής. Απόφαση για απαγόρευση της χρήσης του ELA θα είναι ένα ακραίο - και πολιτικό - βήμα που θα ανάγκαζε την Αθήνα να επιβάλει ελέγχους στη διακίνηση του κεφαλαίου ή ακόμα και να οδηγήσει τη χώρα έξω από την ευρωζώνη.  

Τι άλλο μπορεί να κάνει η ΕΚΤ για να συνεχίσει να ασκεί πιέσεις; 

Το σχέδιο του Έλληνα υπουργού Οικονομικών να εκδώσει έντοκα γραμμάτια 10 δισ. για να χρηματοδοτηθεί η χώρα από τα τέλη Φεβρουαρίου και για τρεις μήνες, επίσης βρίσκει αντίθετη την ΕΚΤ. Σύμφωνα με τους όρους τους προγράμματός της, η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει έντοκα γραμμάτια έως 15 δισ.. Αναμφίβολα η ΕΚΤ θα επιμείνει να τηρηθεί αυτό το όριο. Εάν η Ελλάδα πραγματοποιήσει την απειλή της και εγκαταλείψει το πρόγραμμα διάσωσης στις 28 Φεβρουαρίου, είναι απίθανο να μπορέσει η ΕΚΤ να εμποδίσει την έκδοση κι άλλων γραμματίων. Ωστόσο, έχει τα μέσα να εμποδίσει τις ελληνικές τράπεζες να τα αγοράσουν. Οι τράπεζες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν γραμμάτια πάνω από 3,5 δισ. ως εγγυήσεις για να διασφαλίσουν ρευστότητα είτε μέσω της ΕΚΤ είτε μέσω του ELA. Επομένως θα είναι πολύ ευάλωτες σε ενδεχόμενη επιδρομή του κόσμου στα ΑΤΜ. Ακόμα κι εάν η ΕΚΤ δεχόταν να αυξήσει το όριο των 3,5 δισ. -πράγμα που φαντάζει απίθανο- θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις εποπτικές της εξουσίες για να «προειδοποιήσει» τις τράπεζες να μην φορτωθούν περισσότερα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου από όσα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως εγγυήσεις.  

Θα ακούσουν οι ελληνικές τράπεζες τη «συμβουλή»; 

Η χαμηλή ζήτηση στη δημοπρασία εντόκων της Τετάρτης δείχνει ότι οι Ελληνικές τράπεζες πήραν το μήνυμα. Κι εάν δεν αγοράσουν αυτές το ελληνικό χρέος, είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποιος θα το αγοράσει.